#: locale=es
## Tour
### Descripción
tour.description = Contorna para disfrutar dun percorrido virtual polas instalacións científicas do CINBIO
### Título
tour.name = CINBIO > NANOMATERIAIS
## Skin
### Texto Multilínea
HTMLText_068A524F_0957_9FFD_41A1_4502257DBB37.html = Imaxes de microscopia electrónica de transmisión de nanopartículas de ouro de diferente xeometría: triángulos (A), esferas (B), estrelas (C) e esferas ocas (D).
Estas partículas obtivéronse mediante métodos de química coloidal. A xeometría das nanopartículas pódese modular durante o proceso de síntese variando parámetros tales como: cantidade de reactivos, temperatura, tipo de semente, presenza de aditivos, etc
Imaxes de microscopia electrónica de transmisión de nanopartículas de ouro de diferente xeometría: triángulos (A), esferas (B), estrelas (C) e esferas ocas (D).
Estas partículas obtivéronse mediante métodos de química coloidal. A xeometría das nanopartículas pódese modular durante o proceso de síntese variando parámetros tales como: cantidade de reactivos, temperatura, tipo de semente, presenza de aditivos, etc
Imaxes de microscopia electrónica de transmisión de diferentes tipos de nanopartículas híbridas construídas por metais (Au ou Ag) e polímeros termosensibles (A e B), sílice (C) ou materiais metal-orgánicos (D).
A combinación de materiais de diferente natureza permite obter novos materiais con propiedades melloradas.
Imaxes de microscopia electrónica de transmisión de diferentes tipos de nanopartículas híbridas construídas por metais (Au ou Ag) e polímeros termosensibles (A e B), sílice (C) ou materiais metal-orgánicos (D).
A combinación de materiais de diferente natureza permite obter novos materiais con propiedades melloradas.
A. Emprego de nanopartículas de ouro para bioimaxe e biodetección mediante espectroscopia de dispersión Raman aumentada en superficie (SERS).
(A) Identificación de liñas celulares canceríxenas (c) e non canceríxenas (N) a través da detección de proteínas da membrana celular.
Se deseñan nanopartículas de ouro para que se unan especificamente a unha determinada proteína de membrana e ao mesmo tempo están codificadas con moléculas que proporcionan un sinal Raman característico.
B. Detección e cuantificación de moléculas (contaminantes, anticorpos, etc...) mediante a combinación de inmunoensaios de fluxo lateral e o SERS. Empréganse nanopartículas de ouro ou prata con sinal SERS que, en presencia da molécula a detectar, quedan atrapadas na liña de test. A sinal lese cun espectrómetro Raman.
A. Emprego de nanopartículas de ouro para bioimaxe e biodetección mediante espectroscopia de dispersión Raman aumentada en superficie (SERS).
(A) Identificación de liñas celulares canceríxenas (c) e non canceríxenas (N) a través da detección de proteínas da membrana celular.
Se deseñan nanopartículas de ouro para que se unan especificamente a unha determinada proteína de membrana e ao mesmo tempo están codificadas con moléculas que proporcionan un sinal Raman característico.
B. Detección e cuantificación de moléculas (contaminantes, anticorpos, etc...) mediante a combinación de inmunoensaios de fluxo lateral e o SERS. Empréganse nanopartículas de ouro ou prata con sinal SERS que, en presencia da molécula a detectar, quedan atrapadas na liña de test. A sinal lese cun espectrómetro Raman.
1. Innovamos en novos nanomateriais orgánicos multifuncionais:
Por exemplo, preparamos novos nanomateriais orgánicos que poden usarse como pinturas. Estas pinturas teñen un brillo metálico, pero sen ter que usar metais pesados contaminantes como pigmentos.
2. Medicina de precisión xogando coas cores en función do entorno químico:
Estes novos nanomateriais orgánicos son moi sensibles ao medio onde se atopan. Así, por exemplo, cambian rapidamente de cor segundo o pH ou as sales que estean disoltas no líquido.
Podemos usar esa selectividade de cores para distinguir células sas de células tumorais, dado que as células tumorais son máis ácidas.
1. Innovamos en novos nanomateriais orgánicos multifuncionais:
Por exemplo, preparamos novos nanomateriais orgánicos que poden usarse como pinturas. Estas pinturas teñen un brillo metálico, pero sen ter que usar metais pesados contaminantes como pigmentos.
2. Medicina de precisión xogando coas cores en función do entorno químico:
Estes novos nanomateriais orgánicos son moi sensibles ao medio onde se atopan. Así, por exemplo, cambian rapidamente de cor segundo o pH ou as sales que estean disoltas no líquido.
Podemos usar esa selectividade de cores para distinguir células sas de células tumorais, dado que as células tumorais son máis ácidas.
Espectros de extinción e imaxes de microscopia electrónica de transmisión de nanovarillas de ouro con diferente relación de aspecto (longo/ancho).
As nanovarillas sintetizáronse empregando o método de crecemento de sementes.
As propiedades ópticas das nanopartículas de ouro dependen do tamaño, forma, medio, etc.
Espectros de extinción e imaxes de microscopia electrónica de transmisión de nanovarillas de ouro con diferente relación de aspecto (longo/ancho).
As nanovarillas sintetizáronse empregando o método de crecemento de sementes.
As propiedades ópticas das nanopartículas de ouro dependen do tamaño, forma, medio, etc.
Comportamento de nanopartículas magnéticas fronte a un campo magnético
As nanopartículas magnéticas poden orientarse baixo a acción dun campo magnético, tendo este comportamento importante implicacións no desenvolvemento de dispositivos para o almacenamento de información.
Comportamento de nanopartículas magnéticas fronte a un campo magnético
As nanopartículas magnéticas poden orientarse baixo a acción dun campo magnético, tendo este comportamento importante implicacións no desenvolvemento de dispositivos para o almacenamento de información.
Deposición de nanotubos de carbono sobre un soporte esférico.
A utilización de nanotubos de carbono nesta disposición espacial pode ser empregada coa fin de introducir diferentes nanopartículas no interior das células para, unha vez dentro, levar a cabo a administración dun fármaco.
Deposición de nanotubos de carbono sobre un soporte esférico.
A utilización de nanotubos de carbono nesta disposición espacial pode ser empregada coa fin de introducir diferentes nanopartículas no interior das células para, unha vez dentro, levar a cabo a administración dun fármaco.
Formación de materiais derivados do uso de nanotubos de carbono
A combinación de nanotubos de carbono con nanopartículas ten aplicacións tales como a fabricación de sensores de gases, celas de combustíbel ou celas solares, entre outros usos.
Formación de materiais derivados do uso de nanotubos de carbono
A combinación de nanotubos de carbono con nanopartículas ten aplicacións tales como a fabricación de sensores de gases, celas de combustíbel ou celas solares, entre outros usos.
Deposición de nanopartículas sobre un soporte coloidal
A deposición de nanopartículas sobre soportes de maior tamaño confírelles grande estabilidade, evitando así a súa agregación e precipitación.
Deposición de nanopartículas sobre un soporte coloidal
A deposición de nanopartículas sobre soportes de maior tamaño confírelles grande estabilidade, evitando así a súa agregación e precipitación.
Deposición de Nanotubo de carbono sobre un soporte esférico:
A utilización de nanotubos de carbono nesta disposición espacial pode ser empregada coa fin de introducir diferentes nanopartículas no interior das células para, unha vez dentro, levar a cabo a administración dun fármaco.
Deposición de Nanotubo de carbono sobre un soporte esférico:
A utilización de nanotubos de carbono nesta disposición espacial pode ser empregada coa fin de introducir diferentes nanopartículas no interior das células para, unha vez dentro, levar a cabo a administración dun fármaco.
Deposición de nanopartículas sobre un soporte coloidal:
A deposición de nanopartículas sobre soportes de maior tamaño confírelles grande estabilidade, evitando así a súa agregación e precipitación.
Deposición de nanopartículas sobre un soporte coloidal:
A deposición de nanopartículas sobre soportes de maior tamaño confírelles grande estabilidade, evitando así a súa agregación e precipitación.
O grupo MMG, liderado por Verónica Salgueiriño, estuda os nanocristais dos materiais magnéticos, así como a súa síntese e caracterización estrutural e magnética. Dentro disto podemos destacar a liña de magnetismo á nanoescala, onde investigan as relacións entre química, estrutura cristalina e propiedades magnéticas á esta pequena escala. As capacidades máis importantes deste grupo están relacionadas coa produción de materiais, a caracterización e estudo das súas propiedades, e a súa inclusión en estruturas máis complexas para aplicacións biomédicas.
O grupo MMG, liderado por Verónica Salgueiriño, estuda os nanocristais dos materiais magnéticos, así como a súa síntese e caracterización estrutural e magnética. Dentro disto podemos destacar a liña de magnetismo á nanoescala, onde investigan as relacións entre química, estrutura cristalina e propiedades magnéticas á esta pequena escala. As capacidades máis importantes deste grupo están relacionadas coa produción de materiais, a caracterización e estudo das súas propiedades, e a súa inclusión en estruturas máis complexas para aplicacións biomédicas.
Mediante o emprego do potenciostato, pódense medir as propiedades electroquímicas dun material, extraéndose así conclusións acerca da súa estrutura.
Mediante o emprego do potenciostato, pódense medir as propiedades electroquímicas dun material, extraéndose así conclusións acerca da súa estrutura.
TeamNanoTech céntrase no deseño e síntese de nanomateriais para a súa integración en dispositivos e o desenvolvemento de novas aplicacións. Deste xeito, o grupo ten fabricado novidosos administradores de fármacos, recubrimentos biocidas, lentes de contacto sensoras ou membranas intelixentes.
TeamNanoTech céntrase no deseño e síntese de nanomateriais para a súa integración en dispositivos e o desenvolvemento de novas aplicacións. Deste xeito, o grupo ten fabricado novidosos administradores de fármacos, recubrimentos biocidas, lentes de contacto sensoras ou membranas intelixentes.
Disolución de óxido de grafeno:
Este material presenta diversas aplicacións en electrónica, aínda que tamén pode ser empregado para danar bacterias, o que o fai moi interesante dende un punto de vista biomédico.
Disolución de óxido de grafeno:
Este material presenta diversas aplicacións en electrónica, aínda que tamén pode ser empregado para danar bacterias, o que o fai moi interesante dende un punto de vista biomédico.
Montaxe experimental necesaria para levar a cabo a fotodegradación de contaminantes en presenza de nanomateriais.
O emprego de luz solar simulada en combinación con certos nanomateriais é de grande utilidade para efectuar diferentes procesos químicos de forma sostíbel.
Montaxe experimental necesaria para levar a cabo a fotodegradación de contaminantes en presenza de nanomateriais.
O emprego de luz solar simulada en combinación con certos nanomateriais é de grande utilidade para efectuar diferentes procesos químicos de forma sostíbel.
1. Ao irradiaren cun láser unha disolución de nanopartículas, esta pode chegar a dispersar a luz, facendo posíbel observar o feixe de luz que a atravesa. Pola contra, ao disolver solutos máis pequenos isto non sucede. Este fenómeno físico denomínase como efecto Tyndall.
2. A composición, forma e tamaño das nanopartículas define as súas propiedades ópticas, o que abre un amplo abano de posibilidades dende un punto de vista científico e tecnolóxico.
1. Ao irradiaren cun láser unha disolución de nanopartículas, esta pode chegar a dispersar a luz, facendo posíbel observar o feixe de luz que a atravesa. Pola contra, ao disolver solutos máis pequenos isto non sucede. Este fenómeno físico denomínase como efecto Tyndall.
2. A composición, forma e tamaño das nanopartículas define as súas propiedades ópticas, o que abre un amplo abano de posibilidades dende un punto de vista científico e tecnolóxico.
Mediante este dispositivo lógrase obter información en tempo real sobre as propiedades ópticas dunha determinada mostra, o que permite levar a cabo un seguimento eficiente de diferentes procesos físicos e químicos.
Mediante este dispositivo lógrase obter información en tempo real sobre as propiedades ópticas dunha determinada mostra, o que permite levar a cabo un seguimento eficiente de diferentes procesos físicos e químicos.
Formación de materiais derivados do uso de nanotubos de carbono:
A combinación de nanotubos de carbono con nanopartículas ten aplicacións tales como a fabricación de sensores de gases, celas de combustíbel ou celas solares, entre outros usos.
Formación de materiais derivados do uso de nanotubos de carbono:
A combinación de nanotubos de carbono con nanopartículas ten aplicacións tales como a fabricación de sensores de gases, celas de combustíbel ou celas solares, entre outros usos.
Caracterización de diversos tipos de nanopartículas mediante microscopia electrónica de transmisión. Este tipo de microscopios empregan un feixe de electróns para visualizar o nanoobxecto sometido a estudo. Neste tipo de medicións adoita utilizarse unha mostra ultrafina, obténdose unha imaxe a partir dos electróns que atravesan a mostra.
Caracterización de diversos tipos de nanopartículas mediante microscopia electrónica de transmisión. Este tipo de microscopios empregan un feixe de electróns para visualizar o nanoobxecto sometido a estudo. Neste tipo de medicións adoita utilizarse unha mostra ultrafina, obténdose unha imaxe a partir dos electróns que atravesan a mostra.
Mediante este dispositivo lógrase obter información en tempo real sobre as propiedades ópticas dunha determinada mostra, o que permite levar a cabo un seguimento eficiente de diferentes procesos físicos e químicos.
Mediante este dispositivo lógrase obter información en tempo real sobre as propiedades ópticas dunha determinada mostra, o que permite levar a cabo un seguimento eficiente de diferentes procesos físicos e químicos.
TITULO
Cuerpo de texto [...]
TITULO
Cuerpo de texto [...]
Representación esquemática do ensamblado de nanopartículas (nanooctaedros de ouro neste caso) en canles de microfluídica. Énchese a canle de microfluídica e o secado prodúcese pola evaporación da auga a través dunha capa fina de PDMS, acumulándose as nanopartículas ao final da canle.
Representación esquemática do ensamblado de nanopartículas (nanooctaedros de ouro neste caso) en canles de microfluídica. Énchese a canle de microfluídica e o secado prodúcese pola evaporación da auga a través dunha capa fina de PDMS, acumulándose as nanopartículas ao final da canle.
Nanoparticulas híbridas tipo núcleo-corteza onde o núcleo é un cilindro de ouro recuberto por plata e a corteza unha rede cristalina de cinc e imidazol (ZIF-8). Este tipo de nanopartículas ao ser porosa a rede cristaliza de ZIF-8, poden ser usadas como filtro para a detección de moléculas pequenas.
Video onde se amosa a reconstrución en 3D da nanopartícula de ouro recuberta con plata e posteriormente con ZIF-8.
Nanoparticulas híbridas tipo núcleo-corteza onde o núcleo é un cilindro de ouro recuberto por plata e a corteza unha rede cristalina de cinc e imidazol (ZIF-8). Este tipo de nanopartículas ao ser porosa a rede cristaliza de ZIF-8, poden ser usadas como filtro para a detección de moléculas pequenas.
Video onde se amosa a reconstrución en 3D da nanopartícula de ouro recuberta con plata e posteriormente con ZIF-8.
Nanopartículas usadas como “SERS-tags”, usadas no recoñecemento de diferentes tipos de células.
1 e 2. Imaxes de microscopia electrónica de transmisión onde pódense apreciar nanopartículas ocas de ouro a diferentes magnificacións.
3. Imaxe de microscopia electrónica de transmisión onde se mostran nanopartículas cilíndricas que teñen no seu interior outro cilindro de ouro.
4. Imaxe de microscopia electrónica de nanopartículas esféricas de ouro realizadas mediante reducción de ferro (III)
Nanopartículas usadas como “SERS-tags”, usadas no recoñecemento de diferentes tipos de células.
1 e 2. Imaxes de microscopia electrónica de transmisión onde pódense apreciar nanopartículas ocas de ouro a diferentes magnificacións.
3. Imaxe de microscopia electrónica de transmisión onde se mostran nanopartículas cilíndricas que teñen no seu interior outro cilindro de ouro.
4. Imaxe de microscopia electrónica de nanopartículas esféricas de ouro realizadas mediante reducción de ferro (III)
Texto cabecera
Texto cuerpo
Texto cabecera
Texto cuerpo
Texto cabecera
1. espectros ultravioleta-visible de nanocilidros de ouro onde se observa a diferente resposta óptica en función do tamaño.
2, 3 e 4. Imaxes de microscopia electrónica de transmisión de nanocilindros de ouro de diferentes tamaños.
Texto cabecera
1. espectros ultravioleta-visible de nanocilidros de ouro onde se observa a diferente resposta óptica en función do tamaño.
2, 3 e 4. Imaxes de microscopia electrónica de transmisión de nanocilindros de ouro de diferentes tamaños.
1. Electroforesis en xel de agarosa para o análise de fragmentos de DNA amplificados por PCR.
2. Análise de perfil proteico dun proceso de purificación de proteínas median SDS-PAGE e posterior tinción das proteínas con Coomassie-blue.
3. Detección de proteínas de interese utilizando a técnica de western- blot.
1. Electroforesis en xel de agarosa para o análise de fragmentos de DNA amplificados por PCR.
2. Análise de perfil proteico dun proceso de purificación de proteínas median SDS-PAGE e posterior tinción das proteínas con Coomassie-blue.
3. Detección de proteínas de interese utilizando a técnica de western- blot.
Nanoparticulas híbridas tipo núcleo-corteza onde o núcleo é un cilindro de ouro recuberto por plata e a corteza unha rede cristalina de cinc e imidazol (ZIF-8). Este tipo de nanopartículas ao ser porosa a rede cristaliza de ZIF-8, poden ser usadas como filtro para a detección de moléculas pequenas.
1. Imaxe de microscopia eletrónica de transmisión onde se observan nanopartículas de ouro recubertas por cristais de ZIF-8 (MOF, siglas en inglés de metallic organic frameworks).
2. Mapa elemental por EDX de una nanopartícula de ouro, plata e ZIF-8.
3. Representación en 3D da reconstrucción duna nanopartícula de ouro e plata recuberta con ZIF-8 demostrando a configuración deste tipo de partículas nucleo-corteza.
Nanoparticulas híbridas tipo núcleo-corteza onde o núcleo é un cilindro de ouro recuberto por plata e a corteza unha rede cristalina de cinc e imidazol (ZIF-8). Este tipo de nanopartículas ao ser porosa a rede cristaliza de ZIF-8, poden ser usadas como filtro para a detección de moléculas pequenas.
1. Imaxe de microscopia eletrónica de transmisión onde se observan nanopartículas de ouro recubertas por cristais de ZIF-8 (MOF, siglas en inglés de metallic organic frameworks).
2. Mapa elemental por EDX de una nanopartícula de ouro, plata e ZIF-8.
3. Representación en 3D da reconstrucción duna nanopartícula de ouro e plata recuberta con ZIF-8 demostrando a configuración deste tipo de partículas nucleo-corteza.
Ensamblados de ouro usados para a detección de biomoléculas ou analitos contaminantes.
1 e 2. Imaxes de microscopia electrónica de barrido de ensamblados de nanooctaedros de ouro a diferentes magnificacións.
3. Imaxe de microscopia electrónica de barrido dun ensamblado de nanooctaedros de ouro onde podemos observar o material formado en 3D.
Ensamblados de ouro usados para a detección de biomoléculas ou analitos contaminantes.
1 e 2. Imaxes de microscopia electrónica de barrido de ensamblados de nanooctaedros de ouro a diferentes magnificacións.
3. Imaxe de microscopia electrónica de barrido dun ensamblado de nanooctaedros de ouro onde podemos observar o material formado en 3D.
Texto cabecera
Texto cuerpo
Texto cabecera
Texto cuerpo